Nationale interviews voor de bewustwordingsmaand over handicaps
Maart is de Nationale Disability Awareness Month.
- Weet u dat 1 op de 4 volwassenen in de Verenigde Staten een of andere vorm van handicap ervaart?
- Iedereen kan op een bepaald moment in zijn leven een handicap ervaren.
- Individuen van alle rassen, geslachten, seksuele geaardheden, nationaliteiten, religies, inkomens en sociale klassen ervaren handicaps.
- Een handicap is een zichtbare of onzichtbare aandoening die een of meer belangrijke levensactiviteiten substantieel beperkt, zoals eten, slapen, spreken, horen, lopen, zien, ademen, voor zichzelf zorgen of werken.
Als onderdeel daarvan hebben we medewerkers van Larimer County uitgenodigd om hun verhalen en ervaringen met ons te delen, en die delen we hier met u.
Waarom heeft u besloten uw ervaring te delen met andere medewerkers van Larimer County?
Hoe ervaart u dat uw beperking uw werk beïnvloedt?
Welke mythe zou u het liefst willen ophelderen over personen met een handicap op het werk?
Wat wil je dat anderen weten over jouw ervaringen als individu met een beperking?
- Omdat niet alle handicaps zichtbaar zijn, en onderwijs helpt het leven voor iedereen beter te maken.
- Het kan een verborgen probleem zijn als niemand erover wordt geïnformeerd.
- Ik heb genoeg tijd gehad om me in de provincie te vestigen en voel me op mijn gemak genoeg om te delen.
- Ik hoop dat ik me meer gevalideerd voel dat andere mensen net als ik aan een onzichtbare handicap lijden, maar als mensen zich over hun handicap willen uitspreken, moet ik dat ook doen.
- Wellicht zijn er anderen die zich kunnen vinden in mijn ervaring en hoe ik functioneer als werknemer met een niet-zichtbare beperking. Toegegeven, ik vertel professionele collega’s niet over mijn handicap. Dat heb ik in het verleden ook gedaan, waar ik spijt van heb. Wat er gebeurde was dat anderen mij vertelden hoe ik mijn leven moest leiden, horrorverhalen deelden over hun vrienden of familieleden die dezelfde aandoening hadden/hebben, en hun meningen en schijnbare expertise deelden over mensen zoals ik.
- Mensen zijn zich er dus van bewust dat het hebben van een handicap geen speciale behandeling betekent.
- Mensen bewust maken van de vele verschillende soorten handicaps die niet altijd zichtbaar zijn.
- De voordelen en middelen die ik ontvang van Larimer County hebben mij enorm geprofiteerd.
- Ik heb 17 jaar in de IT gewerkt. Gestart op het kantoor van de officier van justitie gedurende 5 jaar. Op dit moment nog steeds arbeidsongeschikt en werkzaam als uitzendkracht voor de IT als de situatie dit rechtvaardigt. Ik vond het vooral goed voor mensen om te weten dat mensen waarvan wordt aangenomen dat ze een handicap hebben, nog steeds levendige leden van de gemeenschap en de werkplek kunnen zijn. De meeste mensen kennen mij omdat ik in mijn rolstoel ronddraai en over mijn tenen rol. Ook al kan ik dat niet meer. Ik wil dat mensen weten dat zelfs gehandicapten veel te bieden hebben.
- Anderen horen is moeilijk met al het achtergrondgeluid. Ik moet mensen vragen te herhalen wat ze zeggen en ik irriteer me net zo erg als jij. Als ik met mijn goede oor aan het telefoneren ben, hoor ik niemand anders. Het is aan mij om tijdens vergaderingen en trainingen in een positie te zitten waar ik kan luisteren. Dit is mijn probleem en ik probeer het niet van iemand anders te maken.
- Het heeft soms invloed op mijn concentratievermogen, en op hele slechte dagen kan ik helemaal niet werken.
- Vaak kan ik gesprekken niet volledig begrijpen en is het beschamend om iemand te vragen zichzelf te herhalen. Tijdens het nieuwe aanwervingsproces waren er verschillende video's om te bekijken en ik moest om een luidere luidspreker vragen omdat er geen ondertitels beschikbaar waren bij die video's.
- Het biedt mij een ander perspectief dan degenen die deze beperking misschien niet hebben, inclusief feedback die misschien anders is dan die van anderen.
- Mijn handicap kan invaliderend zijn op het werk. Ik moet altijd een koptelefoon op hebben. Ik zit midden in een gesprek of in een presentatie en mijn geest wordt afgeleid door andere geluiden, waardoor ik halverwege de zin vergeet waar ik ben. Ik moet meer energie bieden om dezelfde hoeveelheid werk gedaan te krijgen.
- Omdat ik al meer dan 30 jaar met een handicap moet leven, moest ik buitengewoon goed georganiseerd en doelgericht zijn en mijn tijd en energie op een efficiënte manier beheren. Deze manier van zijn komt terug in mijn werk.
- Ze zijn gemotiveerder om te werken. Ze maken zich vaak zorgen over wat mensen over hen zeggen en krijgen een zogenaamde ‘speciale behandeling’.
- Mijn angst kan de kop opsteken en twijfel aan mezelf veroorzaken en mijn gedachtegang afleiden. De osteoporose die ik heb, kan wat rugpijn en ongemak veroorzaken, wat de angst alleen maar vergroot.
- Ik heb de neiging om bepaalde taken gedurende bepaalde perioden moeilijk uit te voeren of moet meer vrije tijd nemen vanwege opflakkeringen.
- Momenteel zorgt mijn handicap ervoor dat ik problemen heb met het bedienen van een computer en het uitvoeren van basistaken in die zin. Voordien was het in een rolstoel zitten en iedereen helpen. Het grootste probleem was toen ik buiten de locatie vergaderde en eraan dacht mijn busje naar mijn werk te nemen om te rijden, anders kon ik van huis heen en weer naar mijn werk rollen. De afgelopen 17 jaar heb ik eigenlijk geen problemen gehad met werken. Bij de laatste twee was het wat lastiger om dingen gedaan te krijgen, vandaar de overstap naar een tijdelijke functie.
- Verwar het niet horen niet met het negeren.
- Dat mensen met een handicap lui zijn. Ik werk sinds mijn veertiende en heb meestal twee banen tegelijk gehad.
- We hebben misschien een handicap, maar dat beperkt niet het vermogen dat we hebben om doelen te bereiken en vooruitgang te boeken in de werkomgeving. Onze manier van verschijnen kan er misschien anders uitzien, en dat is oké.
- Dat we het allemaal een beetje moeilijk hebben, en allemaal ons best doen. Ik heb ruim twintig jaar met mijn handicap moeten omgaan, en ik doe geweldig werk. Ik denk niet dat iemand in mijn kantoor weet dat ik aan een nogal extreme vorm van misofonie lijd, maar ik hoop dat ze kunnen begrijpen hoeveel werk ik elke dag moet doen om gezond te blijven. Ik denk dat de mythe zou zijn dat omdat we er goed uitzien, we ook goed zijn. Dat mensen met een beperking ‘minder dan’ of ‘niet zo slim’ zijn als anderen. Ook dat het hebben van een handicap door anderen mogelijk wordt gezien als een 'vrije pas' om te ontspannen of dat er minder van ons wordt gevraagd.
- Dat mensen met een beperking ook mensen zijn. Ze hebben gevoelens, gedachten en dergelijke. Die vergelding wordt vanuit hun perspectief anders bekeken.
- Het feit dat iemand een handicap heeft, betekent NIET dat hij/zij niet in staat is de klus te klaren of dat hij/zij "anders" behandeld moet worden.
- Iemand kan een handicap hebben waarvan je niet eens ziet dat die elke dag gevolgen voor hem heeft. Hoewel ik lichamelijk zeer actief ben, ervaar ik elke dag symptomen die van invloed zijn op mijn werk, mijn concentratievermogen en de behoefte aan aanpassingen.
- De grootste is dat mensen denken dat mensen met een handicap automatisch anders zijn dan gewone mensen. Vaak heeft de persoon problemen met lopen of misschien met praten, maar vaak gaan mensen ervan uit dat de persoon met een handicap niets anders kan doen. Vaak zijn er veel misvattingen van mensen. Het is niet noodzakelijkerwijs hun schuld. Het is meer een maatschappelijk iets. Het is niet zo gemakkelijk voor mensen om het idee te overwinnen dat we evenveel werk kunnen doen als gewone mensen.
- Ik heb al 33 jaar gehoorverlies. Ik heb me aangepast aan wat voor mij normaal is. Ik wens dit niemand toe. Hoewel het een positieve noot is: ik slaap elke nacht geweldig en mijn 4 wekkers maken me hopelijk 's ochtends wakker.
- Dat mensen over het geheel genomen minder veroordelend moeten zijn. Er zijn verschillende soorten handicaps die niet zichtbaar zijn. Ik heb een genetische aandoening aan de wervelkolom, dit is niet echt zichtbaar, behalve op röntgenfoto's en MRI's. Ik heb meerdere operaties gehad en op sommige dagen doet alleen ademhalen pijn. Ik krijg blikken van mensen als ik op plekken voor gehandicapten parkeer, ook al heb ik een gehandicaptenbord op mijn naam staan. Het feit dat iemand anders begaafd is, betekent niet dat hij of zij geen waardevolle leden van de samenleving is. Wij hebben gevoelens, net als iedereen.
- Hoezeer het iemand anders ook frustreert dat ik niet zo goed kan horen, het is voor mij frustrerender dat ik niet volledig kan deelnemen aan groepsdiscussies of kan horen wat er wordt gezegd. Ik wil mijn inbreng geven en betrokken zijn, maar ik voel me meestal buitengesloten.
- Mijn ervaring biedt een uniek aanvullend perspectief op de werkomgeving en hoe de dagelijkse praktijk kan worden geïnnoveerd in ieders voordeel.
- Het is echt vermoeiend. Mijn geestelijke gezondheid en mijn sociale leven hebben er enorm onder geleden. Ik probeer een glimlach op te zetten, maar niet alles is wat het lijkt. Let op anderen.
- Om alle mensen te ontmoeten waar ze zich op dat moment bevinden, ongeacht of ze een zichtbare of niet-zichtbare beperking hebben. Het kan een uitdaging zijn om persoonlijke meningen, vooroordelen of ongemakken opzij te zetten als je contact hebt met iemand met een beperking, en het is belangrijk om je meer bewust te worden van waar je persoonlijke groei kan plaatsvinden.
- Dat mensen ondanks hun beperking nog harder hun best doen. Ze werken harder en mensen merken meestal niet dat ze harder werken terwijl ze het moeilijk hebben.
- De meeste mensen weten niet dat ik een handicap heb, omdat deze niet "zichtbaar" is. Het is niet iets dat ik openlijk bespreek. Niet alle mensen zouden mijn handicap als handicap beschouwen. De weinige mensen die ik in vertrouwen heb genomen, begrijpen het volledig en zijn ondersteunend en sympathiek.
- Middelen via de provincie, zoals SecondMD, waren de reden dat ik de diagnose van mijn handicap kreeg en de juiste zorg kreeg die ik nodig had. Ik heb ook de ergonomische thuisbeoordeling gebruikt om te voorkomen dat ik verder letsel/pijn zou krijgen als ik opflakkeringen kreeg.
- Ik heb het geluk gehad dat ik bij Larimer County en mijn vorige baan heb gewerkt, waarbij mensen mijn handicap behoorlijk accepteerden. Ik heb het geluk dat MS niet zo vergelijkbaar is met andere mensen. Het werd pas echt duidelijk ongeveer vier jaar nadat ik bij de provincie begon te werken en toen ik een rolstoel begon te gebruiken. Voor zover ik weet heb ik persoonlijk geen problemen gehad met het werken met mensen of zij met mij. Ik heb altijd een goede houding en relatie gehad met de mensen met wie ik werk. Vooral Larimer County was meteen geweldig. Wanneer iemand met een handicap op je pad komt, weet dan dat hij of zij, zoals mijn geval met MS, niet noodzakelijkerwijs tegen mensen hoeft te zeggen dat hij of zij een handicap heeft. Veel mensen met een handicap willen het misschien niet delen of ter sprake brengen met collega's of iemand anders, omdat ze zich schamen of bang zijn dat hun baan hierdoor wordt beïnvloed. Het feit dat iemand een handicap heeft, betekent niet noodzakelijkerwijs dat er beperkingen op hem worden opgelegd door zijn werk of zijn handicap. Ga met ze in gesprek om te kijken wat ze wel of niet kunnen en wat ze wel willen doen. Het geeft mij het gevoel dat ik iets goeds doe door mijn verhaal te delen. Ik heb gemerkt dat een goed gevoel voor humor helpt. De samenwerking met de provincie is een goede ervaring geweest.
AANVULLENDE HULPBRONNEN:
Afdeling Human Resources
UUR: Maandag - vrijdag, 8:00 - 4:30 uur
200 West Oak, Suite 3200, Fort Collins, CO 80521
Postbus 1190, Fort Collins, CO 80522
TELEFOON: (970) 498-5970 | FAX: (970) 498-5980
E-mail Personeelszaken
E-mail Benefits-team
