Huisvesting en vervoer
Huisvesting is meer dan voldoende beschutting tegen de elementen. Huisvesting omvat meerdere kenmerken zoals de stabiliteit en veiligheid van de woning, de kwaliteit en veiligheid van de woning, de buurtkwaliteit en bijbehorende sociale netwerken, en de betaalbaarheid van de woning.
Kortom, om van wonen een thuis te maken dat gezondheid en welzijn ondersteunt, moeten meerdere domeinen worden aangepakt. Wanneer huisvesting niet voldoet aan de behoeften van individuen in deze domeinen, zijn er negatieve gevolgen voor de gezondheid, variërend van een verhoogd risico op verwondingen en chronische ziekten tot beperkte hulpbronnen in de buurt (bijv. weinig parken of fietspaden).
Huisvesting is een belangrijke sociale determinant van gezondheid en vormt de basis van de dagelijkse levensomstandigheden. Huisvestingskenmerken zijn van invloed op de gezondheidstoestand en het gezondheidsgedrag. Verschillen in toegang tot veilige, beveiligde en adequate huisvesting kunnen voorkomen tussen divisies op basis van inkomen, ras en etniciteit, leeftijd en gezinsstructuur.
Discriminatie en segregatie blijven de huisvestingsopties voor individuen beïnvloeden, en ongelijkheden in huisvesting kunnen de risico's van blootstelling aan het milieu, zoals lood en schimmel, onevenredig vergroten en gewenste buurtkenmerken zoals beloopbaarheid, veiligheid en toegang tot belangrijke functies zoals supermarkten verminderen.
Gezinnen met een precaire woonsituatie zijn onderhevig aan psychosociale stress die zowel kinderen als volwassenen treft, waardoor de gezondheidsrisico's toenemen en het succes in andere sociale determinanten van gezondheid, zoals onderwijs, afneemt. Het aanpakken van huisvestingsbehoeften kan aanzienlijke voordelen op de lange termijn hebben voor de gezondheid en het welzijn.
Toegankelijk vervoer betekent dat individuen de middelen hebben om toegang te krijgen tot bestemmingen en activiteiten, met name die essentiële locaties zoals gezondheidszorgdiensten. Het transportsysteem, inclusief straatontwerp voor auto's, wandel- en fietspaden en bus- en treinroutes, speelt een belangrijke rol om ervoor te zorgen dat reizigers hun dagelijkse bestemmingen veilig, betrouwbaar en gemakkelijk kunnen bereiken.
Onvoldoende transport kan het gevolg zijn van een gebrek aan toegang tot voertuigen of het onvermogen om kosten te betalen die verband houden met een voertuig, zoals reparaties, parkeren en titels. Ontoegankelijk vervoer kan ook het gevolg zijn van onvoldoende vervoersmogelijkheden, zoals een gebrek aan veilige infrastructuur voor wandelen en fietsen, en beperkt openbaar vervoer.
